Er wordt voorspeld dat windenergie in 2050 de belangrijkste energiebron ter wereld zal zijn en in meer dan een derde van de elektriciteitsbehoeften van de planeet zal voorzien. Technologische verbeteringen en schaalvoordelen blijven de kosten van windenergie verlagen, waardoor deze energiebron vooroploopt in de wereldwijde transitie van de elektriciteitssector.
De belangrijkste risico-overwegingen voor investeerders en verzekeringsmarkten zijn onder meer:
- Technologische opschaling. De windturbinetechnologie is nog steeds in ontwikkeling. De productie blijft vaak achter bij de vraag en voor primaire bouwelementen en vervangingsonderdelen voor onderhoud kunnen langere doorlooptijden nodig zijn.
- Weers- en milieuomstandigheden. Windmolenparken worden het meest getroffen door storm en bliksem. Extreem weer of een natuurramp kan turbines beschadigen of zwakke plekken van bliksembeveiligingssystemen blootleggen.
- Locatie. Beschikbare grond voor installaties aan land wordt steeds schaarser en ontwikkelaars lokaliseren hun projecten geleidelijk in onbekende of afgelegen gebieden. Dit kan betekenen:
- Blootstelling aan frequenter extreem weer of natuurrampen
- Uitdagende locatietoegang en transportlogistiek
- Beperkte beschikbaarheid lokale aannemers
- Hogere bouwkosten
- Onderhoud. Service- en onderhoudsprogramma’s zijn cruciaal om risico’s op lange termijn voor verouderde activa te beheersen.
- Aannemersrisico’s. De toenemende vraag naar ervaren aannemers kan leiden tot uitdagingen bij het afwegen van de projectkosten tegen de beschikbaarheid van arbeidskrachten. Het schadeverleden van gekozen aannemers kan gevolgen hebben voor de verzekerbaarheid van een project of zelfs voor het eigen risico en de premie van een polis.
