Skip to main content

Artikel

Omnibus: de reis is belangrijker dan de bestemming

Duurzaamheid is cruciaal voor de veerkracht van bedrijven en risicobeheer, het aanpakken van klimaatgerelateerde uitdagingen en het maximaliseren van kansen te midden van voortdurende maatschappelijke veranderingen.

Op 26 februari heeft de Europese Commissie een zogeheten “Omnibus”-maatregelpakket voorgesteld om de EU-regelgeving rondom duurzaamheid te vereenvoudigen. Het pakket betreft onder meer de timing en inhoud van duurzaamheidsrapportage, due diligence-verplichtingen op het gebied van duurzaamheid en de taxonomie voor duurzame activiteiten.

Deze wetgeving bevindt zich momenteel in de ontwerpfase en doorloopt het wetgevingsproces van de EU voordat zij wordt goedgekeurd en van kracht wordt. De uiteindelijke timing en exacte inhoud hangen deels af van de implementatie in de lidstaten. Omdat het Omnibus-pakket beoogt om regelgeving aan te passen die op het punt staat van kracht te worden—zoals de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) en de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD)—kan dit bij bedrijven voor onzekerheid zorgen.

Een belangrijke stap werd gezet op 3 april 2025, toen het Europees Parlement instemde met het uitstel van de inwerkingtreding van de CSRD en CSDDD. In lijn met eerdere aankondigingen wordt verwacht dat ook de Raad van de Europese Unie dit goedkeurt, waarmee het wetgevingsproces voor dit onderdeel van het Omnibus-pakket snel kan worden afgerond.

In deze periode van onzekerheid kan duurzaamheid een belangrijke drijfveer zijn voor het toekomstbestendig maken van bedrijfsmodellen en het benutten van kansen die voortkomen uit structurele veranderingen. Volgens het Global Risks Report 2025 zijn zeven van de tien grootste risico’s gerelateerd aan duurzaamheid—zoals extreem weer door klimaatverandering, natuurgerelateerde risico’s en maatschappelijke kwesties. Effectief risicomanagement wordt voor bedrijven dan ook steeds belangrijker, waarbij de druk van stakeholders om veerkrachtige strategieën te implementeren toeneemt.

Er zijn ten minste drie redenen waarom bedrijven hun duurzaamheidsaanpak juist nu niet zouden moeten uitstellen of stilleggen:

1. Richt u op de reis, niet alleen op de bestemming

Organisaties die de nieuwe duurzaamheidsregels zien als onderdeel van een bredere strategische ontwikkeling in plaats van als een eenmalige verplichting, kunnen daar juist concurrentievoordeel mee behalen.

De CSRD en de European Sustainability Reporting Standards (ESRS) worden door sommige bedrijven als complex en gedetailleerd ervaren. Toch kan het proces van het begrijpen van de vereisten, het opzetten van nieuwe governance, rollen, processen en tools, en het verzamelen van benodigde data, leiden tot nieuwe manieren van samenwerken en denken binnen de organisatie. Zo ontstaat ruimte om financieel materiële risico’s en kansen te prioriteren en te benutten, en tegelijk mogelijke problemen op het gebied van regelgeving, markt, technologie, personeel of reputatie aan te pakken.

Bedrijven die de transformerende aard van deze reis erkennen, doen er goed aan vroeg te beginnen. Dat verkleint onzekerheid en versterkt de veerkracht van de organisatie.

2. Transparantie versterkt uw concurrentiepositie

Verplichte duurzaamheidsrapportages zijn slechts één manier waarop duurzame transformatie wordt gestimuleerd. Veel organisaties merken al langer dat de verwachtingen van investeerders, medewerkers, klanten en toezichthouders toenemen—ook zonder formele verplichtingen. Deze trend zal zich naar verwachting voortzetten, al verschilt het tempo per regio en sector.

Markten kennen bovendien sterke zelfregulerende mechanismen. Een minimaal niveau van transparantie laat zien dat een organisatie de veranderende vertrouwensdynamiek begrijpt, zich openstelt voor externe beoordeling en benchmarken, en zich actief positioneert voor concurrentievoordeel op de middellange tot lange termijn.

Daarnaast zijn er andere rechtsgebieden waar ESRS-achtige verplichtingen al gelden of binnenkort ingevoerd worden. Deze vereisten kunnen toegang tot buitenlandse markten bepalen. Wie zijn duurzaamheidsbeleid terugschroeft, loopt daarmee mogelijk een concurrentienadeel op.

3. Toegang tot kapitaal en risicobeheersing

De Europese kapitaalmarkten zijn relatief klein. In Europa is de financiële sector sterk bankgericht: beursgenoteerd aandelenkapitaal vertegenwoordigt 68% van het BBP (tegenover 170% in de VS), en banken leveren 80% van het kapitaal aan bedrijven, met bankactiva die goed zijn voor 300% van het BBP van de eurozone (tegenover 85% in de VS).

Als voornaamste kredietverstrekkers opereren banken (en verzekeraars) in een steeds complexere en streng gereguleerde omgeving met uiteenlopende duurzaamheids- en klimaateisen. Deze vereisten kunnen via een “regulatoire overdracht” doorwerken naar de rest van de economie.

Of duurzaamheidrapportage nu verplicht is of niet, banken en verzekeraars houden steeds meer rekening met:

  • De duurzaamheidsperformance bij investerings- en acceptatiebeslissingen, inclusief prijsstelling van financiële producten.
  • Klimaatrisico’s door transitieplannen van bedrijven te vergelijken met sectorspecifieke maatstaven en blootstellingen aan acute of chronische risico’s.
  • Sociale en governance-risico’s op portefeuilleniveau, waarbij wordt gekeken naar de naleving van internationale standaarden door zakelijke tegenpartijen.

Bij Marsh helpen wij bedrijven om veerkrachtig te blijven door risico’s in kaart te brengen, voorbereid te zijn op veranderingen en passende verzekeringsoplossingen te bieden voor opkomende risico’s. Wij bieden een breed perspectief op klimaat- en duurzaamheidsrisico’s, waarmee u niet alleen uw risicobeheer versterkt, maar ook uw concurrentiepositie en commerciële slagkracht vergroot.

Samen ontwikkelen we een proactieve strategie die bijdraagt aan uw financiële stabiliteit én een duurzame toekomst.

Meer weten over hoe Marsh u kan ondersteunen in uw duurzaamheidsreis?